Ossip Zadkine

Ossip Zadkine (1888-1967) wordt in 1890 in Vitebsk in Wit-Rusland geboren. Zijn vader stuurt hem op zijn vijftiende naar Engeland om daar de taal en enige ‘goede manieren’ te leren. Zadkine komt in Londen terecht. Hij volgt lessen aan Regent Street Polytechnic maar stopt daar snel mee omdat hij de docenten te behoudend vindt. In 1909 vestigt hij zich in Parijs, waar hij in contact komt met veel kunstenaars die zich met nieuwe kunststromingen zoals het kubisme bezighouden. In 1911 heeft hij zijn eerste exposities.

Na de Eerste Wereldoorlog werkt Zadkine in een geometrische stijl die is afgeleid van het kubisme. Hij gebruikt materialen als boetseerklei, steen en hout. Vanaf 1930 wordt zijn werk steeds barokker en ruimtelijker. Als de Tweede Wereldoorlog uitbreekt vlucht Zadkine naar de Verenigde Staten waar hij zijn eerste doorboorde figuren maakt. Eenmaal terug in Parijs blijkt veel werk uit zijn atelier te zijn verdwenen of verwoest.

Terugkerende thema’s in Zadkines sculpturale werk zijn de bijbel en de mythologie, de muziek en dichtkunst. Zijn werk krijgt in de loop der tijd een expressieve lyriek en een steeds sterkere plasticiteit. In 1950 wint Zadkine de Grote Prijs voor de Beeldhouwkunst op de Biënnale van Venetië en in 1960 die van de stad Parijs. Hij overlijdt in 1967 in Parijs en ligt daar begraven op Montparnasse.