Hendrick de Keyser

Hendrick de Keyser (1565-1621) werd geboren in 1565 te Utrecht, als zoon van de Utrechtse meestermeubelmaker Cornelis Dirxz.de Keyser. Hij kreeg zijn opleiding bij de Utrechtse architect en beeldhouwer Cornelis Bloemaert. Toen Bloemaert in 1591 naar Amsterdam vertrok, volgde De Keyser hem. Als snel na zijn vestiging in Amsterdam begon hij zelfstandig te werken. In 1594 of 1595 werd hij benoemd tot officiële steenhouwer en bouwmeester van Amsterdam. In deze functie was hij, samen met metselaar Cornelis Danckaertsz en timmerman Hendrik Staets, verantwoordelijk voor het beeldhouwwerk aan alle publieke bouwwerken in Amsterdam. Hij werkte in verschillende materialen, waaronder marmer en terracotta en ontwierp vele reliëfs en decoraties op en aan gebouwen.

Later, rond 1600, verwierf De Keyser ook bekendheid als architect en in 1612 werd hij benoemd tot stadsarchitect van Amsterdam. Hij werd een vooraanstaand architect van de Hollandse Renaissance en raakte vooral bekend door de vormgeving van de eerste officiële protestantse kerkgebouwen die na de Reformatie verrezen. Ook bouwde hij de Amsterdamse Zuider- en Westerkerk (van 1608 tot 1611), het Stadhuis van Delft (vanaf 1618) en vele woonhuizen.

Naast het meer decoratieve beeldhouwwerk aan gebouwen maakte Hendrick de Keyser portretbustes en vrijstaande beelden. Als beeldhouwer is hij vooral beïnvloed door de Delftenaar Willem van Tetrode. Van 1614 tot aan zijn dood in 1621 werkt De Keyser in opdracht van de Staten-Generaal aan het praalgraf van prins Willem de Zwijger in de Nieuwe Kerk te Delft. Van zijn vrijstaande beelden is het bronzen beeld van Desiderius Erasmus in Rotterdam het meest bekend.

Drie van zijn acht kinderen, Pieter, Willem and Hendrick II, werden ook kunstenaar. Na de dood van Hendrick de Keyser in 1621 werden verschillende lopende projecten, zoals de bouw van het Stadhuis in Delft en het afwerken van het bronzen standbeeld van Erasmus, door zijn zoon Pieter voltooid.