Don’t Miss a Sec (2003)

Het kunstwerk

Monica Bonvicini’s Don’t Miss a Sec is een buitengewoon herkenbaar, haast archetypische sculptuur. Op de stoep voor het Stadhuis aan De Coolsingel staat een grote, spiegelende kubus, waarin het kleurrijke straatbeeld zich spiegelt; pasgetrouwde stelletjes, die het bordes van het Stadhuis verlaten, winkelend publiek en bezoekers van uitgaans-gelegenheden in de onmiddellijke nabijheid. Van buiten glanst de kubus als een spiegel, maar dat is niet alles: bij nadere beschouwing blijkt er ook sprake van een, op z’n zachtst gezegd, opmerkelijk ‘binnenleven’. Als je de deur opendoet, kom je in een compleet geoutilleerd openbaar toilet. Strak vormgegeven en uitgevoerd in roestvrij staal, stralen toilet en fonteintje je net zo tegemoet als de spiegelende buitenkant. Pure verleiding, perfect handwerk! Maar wel met een volkomen onverwachte clou: wie zich in de glazen ruimte waagt, ziet zich behalve met dit meubilair ook geconfronteerd met een glashelder zicht op alles wat er buiten gebeurt. Ook bij langdurig gebruik van het roestvrij stalen zitmeubel met rioolaansluiting, hoeft men zo niets te missen van wat zich in de wereld rondom afspeelt: Don’t Miss a Sec.

Bonvicini speelt met de eigentijdse en bijna vanzelfsprekende uitwisseling tussen het particuliere en het openbare. Een intieme bezigheid wordt onderdeel van de echte buitenwereld. Naar het toilet gaan zonder ook maar een minuut van de snelle en spannende werkelijkheid te hoeven missen, gaat nog een stap verder dan de al bijna ingeburgerde decadentie van een toilet met televisietoestel. Don’t Miss a Sec is dé metafoor voor een werkelijkheid waarin alles gelijktijdig gebeurt en buiten- en binnenwereld met elkaar versmelten. Midden op straat, drempelloos, daagt Bonvicini’s sculptuur de voorbijganger uit om dit eigentijdse gevoel te beleven.

Deze tekst is een fragment uit het essay ‘PUBLIEK | Particulier en openbaar’ van Rein Wolfs voor de manifestatie Publiek in 2007.