John Körmeling (Eindhoven, 1951) is opgeleid als bouwkundig ingenieur aan de Technische Universiteit in Eindhoven, waar hij nog steeds woont en werkt. Zijn werk, dat het midden houdt tussen sculptuur, architectuur en design, bestaat uit – al dan niet gerealiseerde – projecten en ‘goede ideeën’ die reageren op het begrip ruimte en de verschillende invullingen daarvan. De projecten van Körmeling lijken tot stand te komen vanuit een humoristisch en diepgeworteld anticonformisme, gericht tegen de verlammende werking van regels en conventies in de ruimtelijke ordening in Nederland, die hij ooit ‘gepriegel in de kleine ruimte’ noemde. De oplossingen die hij daarvoor in de plaats stelt, zijn ontwapenend humoristisch, soms ook venijnig en treiterend – getuige een schets voor een stadhuis dat voorzien is van de tekst TERWIJL JULLIE WERKEN.
Vaak laat zijn werk zien dat een idee zonder opsmuk – een simpel of voor de hand liggend idee – dat goed geplaatst wordt, als absurdistisch ervaren wordt: onder zijn werk kan een mobiel en uitrolbaar parkeerkleed gerekend worden dat korte metten maakt met het parkeertekort in grote steden, maar ook het voorstel Geen Brug (1991) voor het Zocherpark in Utrecht, want soms is het nou eenmaal beter om geen brug te plaatsen. Beide ideeën herinneren eraan dat wij ons regelmatig in bochten moeten wringen om een geschikte oplossing te vinden voor een obstakel dat wij zelf hebben opgeworpen, wat minstens zo absurdistisch is als een goede grap van Körmeling.